هفته نامه سفیر

مدیرعامل مرکز بین‌المللی خواهر شهری‌های ایران در یادداشتی به مناسبت یک ساله شدن اجرای برجام، این توافق را یکی از استثناهای سیاست بین‌الملل عنوان کرد.

برجام محصول مقاومت و ایثار ملت ایران و برکت خون شهدا و خانواده های محترم  آنان، آزادگان و جانبازان عزیز در کنار تلاش دست اندرکاران است.

گذشته از لغو تحریم ها از جمله تحریم هوائی بعد از بیش از سه دهه و بازگشت ایران به اقتصاد بین الملل، برجام شکافی است در تاریخ روابط بین الملل به سمت مثبت و سازنده.

برجام یکی از استثناهای سیاست بین‌الملل است؛ چون در آن یک کشور موسوم به جهان سومی یا کشور در حال توسعه در یک طرف قرار می‌گیرد و قدرت‌های بزرگ روز دنیا در طرف مقابل و قدرت به اصلاح کمتر آن هم کشوری مسلمان حق خود را می‌گیرد. توافقی در این سطح معمولا در پایان و در اثر جنگ‌های بزرگ رخ می‌دهد و این یکی از معدود مواردی است که دیپلماسی به جای جنگ به چنین موفقیتی نائل می‌شود.

از حیث تاریخی، در دو جنگ جهانی اول و دوم ایران ناخواسته گرفتار شد و در نهایت هم دیگران حتی در خاک ایران برای ما تصمیم گرفتند بدون آن که ما هیچ نقشی در آن داشته باشیم، اما برجام اولین باری است که ایران به صورت برابر در مقابل قدرت های بزرگ می نشیند و از منافع ملت و کشور دفاع می کند و موفق هم می‌شود.

برجام پایان شکست بن بست راهبردی جمهوری اسلامی ایران است؛ بن بستی که یک طرف آن جنگ و طرف دیگرش تسلیم بود. در برجام  ایران هم تسلیم نشد و هم از جنگ پیشگیری شد.

برجام مسیر غیر امنیتی سازی کشور را گشود و ایران را تبدیل به بازیگری عادی نمود. از یک سو نشان داد که جمهوری اسلامی ایران برای بازیگری خود در سطح جهان دارای منطق است. از سوی دیگر روابط ایران را با دنیا عادی کرد. قبل از برجام کشورها حاضر نبودند رئیس جمهور ایران را در سطح مدیر کل هم بپذیرند.

تا قبل از برجام انرژی اصلی کشور و دستگاه دیپلماسی متمرکز بود بر برنامه هسته ای و در نتیجه از مسائل منطقه عقب مانده بودیم. اکنون و همان طوری که بر همگان روشن است ایران می تواند در منطقه نقش فعال و در ضمن سازنده داشته باشد.

برجام ایران  را در مسیری قرار داد تا در دنیا حوزه های نفوذش را رسما شناسائی کند.

برجام نقطه پایان یک بحران ساختگی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران بود. اعتراضات دیوانه وار نتانیاهو و برخی دیگر در منطقه نشان داد که درواقع آنها از برنامه هسته‌ای ایران نگران نیستند. آنها از این عصبانی هستند که ایران توانسته است خود را از حالتی امنیتی شده خارج نماید.

برجام خارج شدن ایران از انزوا است. اسرائیل و عربستان برای متجاوز از سه دهه بین خود و آمریکا یک دشمن استراتژیک مشترک را تعریف کرده بودند تا در سایه آن از آمریکا باج بگیرند و دنیا را علیه ایران بشورانند. توافق هسته‌ای این حالت را دگرگون کرد و زمینه ائتلاف و اتحادهای جدیدی گردید.

معمولا اگر کشوری این تعداد قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل بر اساس فصل هفت منشور داشته و بزرگترین تهدید امنیت جهانی معرفی شود، به راحتی نمی تواند از این حالت امنیتی شده خارج شود و چه بسا از طریق یک جنگ تمام عیار چنین بحرانی حل و فصل می شود. خروج کشور از چنین گردونه مهلکی موفقیت بزرگی برای این ملت سرافراز است.

اصولا کشورهای بزرگ دارنده بمب و موسوم به کلوپ هسته ای اجازه نمی دهند کشور دیگری وارد این کلوپ شود. کشورهائی مثل هند، پاکستان، کره شمالی و رژیم اشغالگر هم که هسته ای هستند غیر قانونی به حساب می آیند. این در حالی است که در برجام کشورهای عضو کلوپ هسته ای رسما ایران را به عنوان کشوری هسته ای مورد تائید قرار دادند. این به نوعی حتی دور زدن ان پی تی هم می تواند تفسیر شود. قبل از این تلاش ها بر این بود که با بهانه کردن ایران، در ان پی تی تجدید نظر شود تا غنی سازی در حد صفر مبنا قرار گیرد.

در سطحی دیگر قبل از آن این امکان از مردم ما گرفته شده بود که ظرفیت بسیار بزرگ و سازنده جمهوری اسلامی ایران در سطح دنیا به رسمیت شناخته شود و به دنیا بهره برساند. برجام راه را برای این ایفاگری نقش جهانی هموار نمود. قبل از آن نیز وجهه ایران و ایرانی را در سطح دنیال بازسازی کرد. برجام بهترین راه برای مقابله با ایران هراسی و شیعه هراسی است. قبل از این بی حرمتی به ایران و ایرانی در حد اعلا بود.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/